چشم به راه

امروز
که صحبت از بودن و نبودن تو بود
...
من مکثٍ عالم را کردم
تو که خود می دانی داشتنت برای من زبیاترین آرزوست،
...به مکثم خرده نگیر

فرشته کوچک من
تو با آن عصای جادویی ات
پا به دنیایم نگذاشته "برکت " به لحظه هایم می پاشی
وای به حال اینکه
بیایی و عطر بهشت برایم به ارمغان بیاوری!!!

....
بی خیال از پرسش
بی خیال ازهرترس و پاسخی
بند بندم داشتنت را فریاد خواهد کرد
ولی امروز...
امروز که نه گهواره ات با من است
نه دنیایم جایت را کنار گذاشته
و نه دعوتت کرده اند ، نیــــــــــــــــــــــا

پرواز...
چه لذتی دارد وقتی آسمان مه آلود و تاریک است ؟
مرا بفهم و
خرده نگیر که از اینکه نیستی و تا اطلاع ثانوی نخواهی بود
خوشحالم !!!
من برای با تو بودن
آسمان را ، خورشید را ، بهار را ، شوق دنیا را کنار گذاشته ام
برای در دست گرفتن دستان کوچکت
بهشت را کنار گذاشته ام

نقص از تو نیست
از دنیای من است
اندکی صبر کن
دنیایت را که ساختم ، آجر به آجر
مهر که به همه جا پاشیدم
با اینکه دعوت نامه ام را با خط "جانم" نوشته ام
عزیز تر از جانم
تو بی دعوت بیا

باور کن این منم که
باز هم برای داشتنت دندان روی جگر می گذارم